Herman Haverkate 22-04-19, 13:51
Oud-Enschedese over aanslagen Sri Lanka: ‘Het is echt verschrikkelijk’
ENSCHEDE – Tineke da Silva Nijkamp leidt al 35 jaar een dovenschool op Sri Lanka. Zondag beleefde ze een van de verschrikkelijkste dagen van haar leven. „De steen in de maag die ik had in de voorbije oorlogsjaren, is opeens weer terug.”
De klokken van de naburige kerk luidden die ochtend vredig. De rust van de vroege paasmorgen deed haar denken aan haar jeugd in Enschede. „Pasen in Twente: dat was altijd iets bijzonders.” Even later werd de illusie wreed verstoord. „Mijn zoon keek op z’n telefoon. ‘Er is een bomaanlag geweest’, zei hij. We keken elkaar aan en dachten hetzelfde: begint al die ellende uit het verleden van dit prachtige land nu opnieuw?”
Ik heb weer die steen in de maag die ik ook had tijdens de oorlogsjaren
Tineke da Silva Nijkamp
Dovenschool
Op de kop af 35 jaar leidt ze nu haar dovenschool op Sri Lanka, oud-Enschedese Tineke da Silva Nijkamp. De kerk van de eerste aanslag, Sint Anthony Church in Kochikade, kent ze goed. Ze steekt er regelmatig een kaarsje op.
Ook de overige twee kerken zijn haar goed bekend. „Het zijn plekken waar de katholieken hier uitbundig hun geloof belijden. Een beetje zoals vroeger in Nederland: met beelden, prachtige gezangen en processies.”
Op het moment van de aanslag was ze aan het werk in haar school. „We zouden de dag erna weer beginnen, net als de andere scholen in Sri Lanka. Alles moest worden klaargezet. De kinderen verblijven hier intern. Ze komen uit afgelegen dorpen, uit straatarme gezinnen. Om iets voor hen te doen ben ik 1984 deze school begonnen.”
In shock
Wat volgde, herinnert ze zich in shock. „De aanslagen volgden elkaar in snel tempo op. Kwamen in snel tempo dichterbij.” Met elke klap voelde ze haar angst groter worden. „Ik heb hier de burgeroorlog meegemaakt. Die begon zo ongeveer toen ik hier voor de eerste keer kwam. Er waren rellen in Colombo. Ik heb de verschrikkingen gezien en de angst gevoeld. Die was er elke dag. Steeds weer moest de school op slot en zaten we met onze kinderen.”
De angst van toen voelt ze nu opnieuw. „Ik heb weer die steen in de maag die ik ook had tijdens de voorbije oorlogsjaren”, schrijft ze in een mail die ze op de ochtend van de Tweede Paasdag verstuurde aan al haar vrienden en familieleden in Nederland.
Dit was een verschrikkelijke dag. Een van de verschrikkelijkste die ik hier heb meegemaakt
Tineke da Silva Nijkamp
Verschrikkelijke dag
„Alles is opeens weer onzeker. Dit was een verschrikkelijke dag. Een van de verschrikkelijkste die ik hier heb meegemaakt. Wat zullen de gevolgen zijn van deze aanslagen? Niemand hier die het weet. Als ik om me heen kijk, zie ik het ook. Iedereen denkt en voelt hetzelfde. De regering heeft inmiddels besloten de scholen voorlopig gesloten te houden. Woensdag pas zullen we weer beginnen. Dat hebben we ook aan alle ouders doorgegeven.”
Slachtoffers in de directe omgeving zijn er niet. Wel hoort ze voortdurend de verhalen. „Iedereen kent wel iemand.” Helemaal verrast door de aanslag is ze niet. „Een paar maanden geleden zijn er beelden vernield in een boeddhistisch heiligdom. Sindsdien is de spanning gegroeid.”
Levenswerk
Vertrekken uit Sri Lanka zal ze in geen geval. Haar man komt er vandaan en ze heeft er een kind. „Ik woon hier al zo lang. Dit prachtige land hoort bij mij. En de school is mijn levenswerk. Dat geef je niet zo maar op.”
